Үз-үземә

Телим булырга мин инсане гали,
Тели күңлем тәгали биттәвали.

Күңел берлән сөям бәхтен татарның,
Күрергә җанлылык вактын татарның.

Татар бәхте өчен мин җан атармын:
Татар бит мин, үзем дә чын татармын.

Хисапсыз күп минем милләткә вәгъдәм,
Кырылмасмы вавы*, валлаһе әгъләм?

Кырылмасмы вавы — сүз уйнату: «вәгъдәм» дигән сүзнең баштагы
«в»сы кырылса, «юк» дигән мәгънәдәге «әгъдәм» сүзе килеп чыга. «Вәгъдә
күп булса да, бар да бушка, юкка булмасмы?» дигән мәгънәдә.

Инсане гали — бөек кеше.
Тәгали биттәвали — туктаусыз югары күтәрелүне.
Валлаһе әгъләм—иң яхшы белүче Аллаһ.