Изге коннэр килеп житте
Моселманнар барда котте.
Чистарынып госел алдык,
Мэетлэргэ дога кылдык.
Торуга без коймак куйдык,
Тэмле итеп бэлеш салдык.
Киттелэр ирлэр мэчеткэ,
Бу зур шатлык хэм бэхеттэ.
Хэлдэн килгэн корбан чала,
Оч олештэн бере узенэ кала,
Ике олеше инде таратыла,
Мул иттереп табын жыяла
Ой очендэ хуш ис тулган,
Камыр ашларыбыз унган.
Чэлпэк,чэкчэк ,бавырсак,
Корбанлы аш шифа бирэ,
Без чирлэсэк хэм авырсак.
Куршелэрнен хэлен белик
Изге телэклэр без телик.
Килэчэктэ гает бэйрэмен
Исэн-имин тагын курик.
Эле элхэмделлиллэхи без
Шекерана кылып яшибез!
Кунеллэргэ курэ конебез,
Ни язылганны курербез.
Нур балкысын йозебездэ,
Унышлы булсын эшебездэ.
Торыйк эйткэн сузебездэ
Нурлы иман калебебездэ.
Ятимнэргэ без ярдэм итик,
Кузне йомып утеп китмик.
Гариплэрдэн йоз чоермик,
Исэнлекнен кадерен белик
Шатланамда , соенэмендэ
Мин моселман булганыма.
Чиста хэм пакь динебездэ
ТАТАР булып туганыма.
|
