Тэрэз теплэрендэ синен,
Усэ матур геллэрен.
Караган саен тэрэзгэ
Озелэ бэгерълэрем.

И ходаем, бир сабырлык
Еламыйча, ничек тузэргэ.
Узен бирден, узен алдын
Эйтмик артык сузлэрдэ.

Арттагы озбада чакта
Алда утырасын кебек,
Ышанып булмый ничектэ
Эни син исэн кебек.

Нэни матур песи балан
Бигрэк узенэ охшаган,
Йоклаган жиренне исни.
Э кровать бушаган.

Купме еласакта инде,
Кайтарып булмый сине.
Эни жаным, бэгеръкэем
Гафу итэ кур мине!

Бабайлар укыган чакта,
Оебездэ нур булды.
Инде алар чыгып киткэч
Йорт сагыш белэн тулды.

Бэгърем минем озгэлэнэ
Колак шауный, катты йорэк.
Олыгайсакта безгэ син,
Энкэем бигрэк кирэк.

Тугыз жанны бер узен,
Аякка бастыручы.
И Раббем, бер Ходаем,
Син бит ярдэм кылучы.

Безнен Эниебез кебек,
Кеше бармы доньяда?
Дулкын кебек, кагыла.сугыла
Аккансын бу дэрьяда.

Ботен жирен акпак, чиста.
Елмаюын йозендэ.
Йоклаган кебек иде бит,
Синен нурлы кузендэ.

Эле сойлэшеп калалдым,
Шуна мин шатланамын.
Курми калсам нишлэр идем,
Диеп уйга каламын.

Яза башлаган китапны,
Тынлаучы бер син булдын.
Тынлап бетерэ алмадын
Сумкана салып куйдын.

Шатландырып колдерермен,
Диеп сине уйладым.
Эни бэгърем, безнен белэн,
Сойлэшэдэ алмадын.

Син килгэчтэ, чабып чыгып,
Каршыда ала алмадык.
Шау-гор килеп, тыбын койлэп
Туйганчы карамадык.

Без кайтып курер урынына,
Син узен килеп курден.
Бетенебезнен кулында,
Бэхетле булып улден.

Гомере буе кеше хэтерен
Хэтерлэп син яшэден.
Тынычсыз тормыш булсада
Курсэтмэден яшьлэрен.

Балакаем, балам диеп
Дэштен безгэ хэрвакыт.
Энкэй янына кайтырга.
Табып булмады вакыт.

Ни очен кайтмаганымны,
Син Энием белэсен.
Сойлэшергэ тилмергэндэ,
Озгэлэнеп тузгэнсен.

Телефон аркылада син
Гел шуны сорый иден:
«Кайтмыйсызмы, кайтмыйсызмы?
Кайтыгыз кызым» - диден.

Кызым диеп эйтуенне,
Ишетмэмен мин бутэн.
Ишетэсем килэ биктэ,
Эни булсамда куптэн.

Энекэем исэн чакта,
Балачакка кайталдым.
Эни улеп, мэет булгач
Йоз елга мин картайдым.

Мэрхумэ дигэн суздэндэ,
Йорэккэем жуу итэ.
Доньяларны куа-куа,
Гомерлэр шулай утэ.

Кулмэгенне, яулыгынны,
Алдык без истэлеккэ.
Ядъ итэргэ Ходай язсын,
Безгэ сине, исэнлектэ.

Иске кулмэклэреннэн без,
Намазлыклар тегэрбез,
Ходай гомер биргэн тикле,
Жэннэт сина телэрбез.

Синен кабер ослэренэ ,
Аппак кар явып киткэн.
«Рэхмэт тошкере» улде дигэч,
Халыкнын исе киткэн.

Гайбэт сойлэп оршышып син,
Йормэден бер кем белэн.
Теге доньяга кучкэч син,
Кайгыда курше-кулэн.

Тату матур яшэден син,
Ун хэм сул курше белэн.
КОРЬЭН укып, Ясин чыккач,
Киттен син дога белэн.

Эрнеп-эрнеп озгэлэнэ
Минем яныкайларым,
Сезгэдэ шулай авырмы,
Газиз туганкайларым?

Узем язам, узем елыйм,.
Кузлэремнэн яшь тама.
Сабыр булырга бит инде,
Белмим ахры, мин чама.

Бер атна элек тош кургэч,
Минсэлих сойлэмэгэн.
Синен улеп китуенне,
Чонки ул телэмэгэн.

Рэхэт курсэтермен диеп,
Миншакир йорт олгерткэн.
Котэ-котэ рэхэт тормыш,
Синен туземлек беткэн.

Асыл кош син, ак кугэрчен,
Син безнен Эниебез!
Дога биреп киткэн булсан,
Рэхэт тормыш итэрбез.

Картаеп улгэнгэ тикле,
Бер коту ир карадын.
Куркэм, сабыр холкын белэн
Барчасына ярадын.

Оныкларын кечкенэдэн,
Эни кебек курделэр.
Синен изге кинэшлэрдэн,
Куп нэрсэне белделэр.

Ачык нурлы йозен белэн,
Куз алдымда торасын.
Син, Энием бэгеръкэем,
Изге булып тугансын.

Ходаемнын язмышыннан
Узмышлар бит, юк инде.
Кофер сузлэр сойлэнелсэ
И Раббем кичер инде.

Кышлар утеп, язлар житэр,
Яз артыннан, жэй утэр.
Коз житкэчтэн, кошлар китэр.
Бу сагыш кайчан бетэр!!!

Хэр вакытта очрашканда
Сине кочаклый идем.
Сонгы конне кочакламый,
Ике кулымны бирдем.

Кочаклашып курешергэ,
Син бит яратмый иден.
Сине кочакламыйча мин
Бердэ тузэ алмый идем.

Син безнен хэрберебезне
Сагынып коткэнсендер?
Эле сездэ сагынырсыз!
Диеп Энкэй эйткэнсездер.

Синен ару аягынны,
Мин кочаклап еладым.
Озагырак тотып торгач,
Жылыныр дип уйладым.

Купме тотып утырсамда
Алар бит жылынмады.
Врач килеп карауга ук
Башын гына чайкады.

Алмапа куругэ сине,
Анлаган улгэненне.
Энекэем мин уйладым
Эшлэр дип йорэгенне.

Кереп киттелэр куршегэ
Нашатырьлар эзлэргэ.
Эниебез сыгылып тоште
Белмибез ни эшлэргэ.

Ясалма сулыш ясадык
Улмэ диеп еладык.
Юешлэтеп без башына
Чупрэктэ куймадык,
(Кашык су да салмадык.)

Ник сорамадык хэленне?
Ник сон дару бирмэдек?
Кинэт улеп китяренне,
Эни – жаным белмэдек!

Синен атлап йорергэдэ
Хэлен калмаган булган,
Синен Энкэй башкайларын
Уй, хэсрэт белэн тулган!

Кухняда боегып бер узен
Нилэр уйлап утырдын.
Эллэ сагышлар белэнме,
Син йорэген тутырдын?

«Тизгэ генэ кайттыгызмы?
Эллэ инде китэсез?
Эллэ сагынмыйсызмы сез?
Куренэсез дэ китэсез.

Бигрэклэрдэ унайсыз бит,
Тугыз бала устереп,
Бер кызымда юк янымда,
Сойлэшергэ утырып.

Коне буе кузлэремне
Алаалмыйм тэрэзэдэн.
Тагын кайтучы булмагач
Яшем ага кузлэрдэн.

Каты жиллэр иссэ,
Шагырдаса капкам,
Каршы алырга мин
Аксый-туксый чыгам.

Нигэ тилмертэсез мине
Нигэ ешрак кайтмыйсыз?
Бигрэклэрдэ яман су бит
Шуныда анламыйсыз.

Таягымны кулыма тотып
Чыгам урамга мин.
Карап торам котеп
Кайтучы юк, лэкин.

Башым бик авырта
Йорэккэем сыкрый.
Хэрберегезнен тавышы
Колагымда янгрый.

Иртэ торуга мин
Намаз,Ясин укыйм.
Анан сезнен турда
Уйлыйм, уйлым, уйлым…

Уем белэн hэр кон
Ташкентта да булам,
Самара, Нурлатка
Аксубайга барам.

Уз эшлэре белэн барсы
Кайный балакайларым,
Онытмагыз инде зинhар,
Мине жаныкайларым.»

Ходай тэгэлэ саклады
Сине улеп китудэн.
Барыбызда усеп життек.
Беркем калмый улудэн.

Эни улгэнне Зурапа
Ишетте телефоннан.
Бэгерлэре озгэлэнгэн,
Очып кайтырдай булган.

Ишетугэ тэти апанын
Оеган бит йорэге.
Эни жанымны курэалмыйм
Дип озелгэн узэге.

Нуранияне Россиягэ.
Врачлар жибэрмэгэн.
Апа кайтты кырыгына
Оч ел Эни курмэгэн.

Эти ята бер зиратта,
Син икенче зиратта.
Ходай язган вакытында
Житэр безнен чиратта.

Барсам карыйм, кайтсам карыйм
Эниемнен каберлэрен.
Улгэчтэн кире кайтмыйлар,
Белик без кадерлэрен.

Барырсын зират янына
Курерсен каберлэрен.
Эни жаный улеп китте
Белмэдек кадерлэрен.

Моны укучы балалар
Белегез Ана кадерен,
Бала очен Ана Кеше
Озеп бирэ узэген.

Эни бит ул фэрештэ Кук,
Суза ярдэм канатын.
Тылсымчыда , ярдэмчедэ
Сизэ нэрсэ буласын.

Рэнжетмэгез Аналарны,
Эйтеп каты-авыр суз.
Ошамаса кайбер сузе,
Каршы дэшмэ, эгэр туз.

Беренче Ходай тэгэлэ,
Аннан сон Энкэ-Ата.
Алар белэн ничек булсан
Узенэ шушы кайта.

Энилэрне хормэтлэгез
Булыр сезгэ эжере.
Бигрэклэрдэ тиз утэ шул
Энкэйлэрнен гомере.

Эни улгэчтэн сон була
«Эни» диеп эйтергэ.
Шунын очен, вакытында
Аны хормэт итэргэ.

Безнен энкэй бигрэклэрдэ
Йомышак Кеше иде.
Кайгы-хэсрэт купме курде!
Шокерана кылып тузде.

И Раббем, Аллаhым.
Яраткан колларын ит.
Яшэргэ безгэ Коръэнчэ
Ходаем узен насыйп ит.

Урман кисеп зурлар белэн
Син Энием йоргэнсен.
Кырда, ойдэ, ботен жирдэ
Син Эни олгергэнсен.

Оч классны бетеругэ
Укуны ташлагансын.
Эби каты авырганга,
Уз остенэ алгансын.

И Раббем узен сакла
Яман тэкдирлэреннэн,
Жэбер турэлэрдэн сакла.
Сакла, начар эшлэрдэн.

Эни жаным, бэгеркэем
Нигэ кермисен тошкэ?
Кайтсамда сине уйлымын,
Барсамда, уйлыйм эшкэ.

Авыр сузлэр эйтеп эни,
Рэнжеткэн булсам эгэр,
Кичерэ алсан, кичер эни
Синен доган кирэгер.

Магнитофонга яздырам дип,
Жырлавынны сорадым.
Беренче hэм сонгы тапкыр,
Синен жырны тынладым.

Син жырладын матур итеп,
Мина бигрэк ошады.
Бала идем, нигэдер шул
Магнитофон кабынмады.

Ойдэ беркемдэ юк иде.
Син дэ, мин, Эни икэу,
«Тынлап карыйк эле кызым
Жырлый белэмен микэн?»

Чыктын идэн, астыннан
Утырдын син яныма,
Жырны яздыра алмагач
Авыр булды жаныма.

«Тагын карыйк яздырып» - диеп,
Мин, Энидэн сорадым.
«Мина дорес тугел икэн»
Бутэн ул жырламады.

Минем очен матурлыкнын
Син бер урнэгэ иден.
Сина охшарга торышып,
Мин чырай сыта идем.

Эти улгэчтэн синада
Шулай авыр булгандыр.
Тугыз балага карагач,
Йорэккэен янгандыр.

Эткэй белэн курешергэ
Олгерденме икэн Энкэй?
«И, атасы, миндэ монда»
Шатлангандырмы Эткэй?

Ата казы китте элек
Аннан, анасы китте.
Тугыз бэбкэгездэ сезнен
Усеп олыгаеп житте.

Эти киткэчтэ, утыз ел,
Беркемгэ карамадын
Ничек шулай саф килеш
Кунеленне сакладын?

Эти улугэ Казаннан
Следователь бит килде.
«Кемнэн шиклэнэсез, апа?
Курэчэк, шуна улде»,

«Эгэр телэгегез булса,
Кире казып алабыз.
Берэр кешедэн шиклэнсэгез,
Зинданнарга салабыз».

«Юк балакаем кирэкми,
Булмый кире кайтарып.
Жазаламагыз, зинаhар,
Каберен сез актарып».

Ходай язганны курэбез
Элhэмделлиллэhи диден.
Барыбызда барачакбыз,
Кайгыга шулай тузден.

«Кызым илле яшь тула бит
Эни яшенэ житэм.
Эле бит кечкенэлэр сез
Нишлэрсез улеп китсэм?»

Иртэн язам, кичен язам
Тонлэдэ туктамыймын.
Синнэн башка бэрэунедэ
Мин Эни уйламыймын.

Кунелемнен ниндилеген,
Син генэ бит анладым.
Мине анлаучы юк хэзер
Шуна курэ язамын.

Жавап булмасында белэм
Мин баребер хат язам.
Эйтелмэгэн сузлэрем куп
Шуларны язып калам.

Унга карасамда юк,
Сулга карасамда юк
Яратам Эниемне дип
Утырып еласамда юк.

Салкын кышнын уртасында
Улэсенне белмэден.
Быелгы язларны Инде
Шилэ, Эни курмэден.

Дускынай апа улгэнгэ
Бик Эни кайгыргансын,
Бик якын дускай булган шул.
Шуннан озак тормадын.

Бер эшкэ дэ кулым бармый,
Ансын тотам, монсын куям
Укыгачтан жинел була
Аннан быгышлап куям.

Башында ак яулыгын,
Остендэ хэтфэ польтан,
Аягында кара итек,
Кулында кызыл сумкан.

Яулык остен нэн шэл идее,
Остендэ жингел кулмэк.
Кызыл-хэтфэ жимпер идее,
Муйнында яшел тоймэ.

Ишек тобендэ итекне
Син салырга телэден.
Эни кухняда сал дигэч,
Таптыйм диеп йодэден.

Кемнэн тэмле хуш ис килэ?
Туган апа ис сизде.
«Гузэл кызым алып бирде
Кил кызым иснэ» - диде.

Яшь кызлар кебек жилкэнне
Сикерткэлэп алдын син.
Аннары сон арып ахры
Авыр сулап куйдын син.

«Кыз жыйдынмы эйберлэрен?» -
Диеп Зэмзэм кычкырды.
«Эллэ китэсезме инде?»
Диеп тынын кысылды.

Безне авылга керерлэр,
Инде, дип, уйлагансын
«Без кем белэн кайтабыз?»
Диеп син кайгыргансын.

Без бер машинада гына
Кайткан идек шул Эни.
Алма апа «Урын юк» - диде
«Буген кунарсыз Эни».

«Бездэ кайтабыз кызым,
Ойгэ кайтасы килэ» - Эни
Иртэгэ китэрсез инде,
Сойлэшэмсем бик килэ» - Алма Апа

Эллэ унайсызландын инде
Урын юк дигэн сузгэ?
Тилмереп карап куйдын,
Безнен тутырып кузгэ.

Нигэ шунда кичен кайтып
Алып килмэдек и идек.
Хэзер инде эш уткэн. кэн?
Сойлэшеп сон кунар

Юныснын туган коне дип
Алма апа сина эйткэн
Акча тотып чыгып киттен
Синен улемен житкэн.

«Биш йоз генэ акчам бар
Бутэн акча алмадым
Эз булсада бирим Инде
Эйбер ала алмадым».

Яратып ашадын Энкэй
Ризыкларнын hэммэсен.
Ходай насыйп итсен сина
Жэннэтенен хормэсен.

Туган конгэ Азалиягэ
Бирден тагын син акча.
Алып куйдык истэлеккэ
Шулхэтле кыйммэт акча!

Синен белэн дуслашырга
Язды хат Фэния апа.
Ана бирдем яулыгынны,
Бигрэк, яхшы ул апа.

Ялтыравык яулыкны шул
Алам дидем Энигэ.
Хэзер алдым яулыгында,
Анын белэн нишлэргэ.

Нэзер булып бер Ходаем
Кала гына курмэсен.
Кемгэ генэ бирергэ сон?
Эйткэн сузем утэлсен.

Туганнарым ин начар дип
Минннэн hаманда колэ
Колмэгэйлэре, колсеннэр
Кунелемне Ходай белэ.

Дэвамы бар!

Энекэем син кайгырдын
Озбан ишелер диеп
Сынып тошеп тал агачын
Тубэ тишелер диеп.

Эниемнен бэгеремнен
Озгэлэнгэн узэге
Телем – телем телгэлэнгэн
Анын ярсу йорэге.

Узен утырткан талын бит
Сине бит ул саклады
Кызу кояшнын угыннан
Ботак жэеп каплады.

Кыйшайгын булсада оен
Синнэндэ калды Эни
Боегып ятим баладай
Утыра йортын, Эни.

Эни улгэч, 41 энэ
Кадалча дилэр йорэккэ
Кырыгыннан сон 1 энэ
Кала диляр йорэктэ.

Кырык бередэ селкенми
Кадалган килеш тора,
Югалтудан йорэк сыкрый.
Кунелне эрну бора.
Карларда эреп бетэр,
Тиздэн сукмаклар тошэр.
Юксынып, hэм сагынып
Безне хэзер кем котэр?

«Озбанын тышын буярга
Эчен юып чыгарга
Тэрэз тобен тезергэ,
Моржэне бит акларга.

Давай кызым тотынып кит
Озба эчен юарга ,
Идэннэр сыгылган, кызым,
Астына бурэнэ тыгарга.

Инде матча бастырылган.
Пичтэ кызым каралган.
Гел бер узем, гел бер узем
Балаларым таралган.

Кара ничек чисталанды
Кызым тубэ такталар.
Тэрэзлэрдэ елмаешып
Ойне якты торталар.

Мунчаныда акшарларга
Бакчаны матикларга
Сезнен кайтуыгыздан
Файдаланып калырга.

Мунчада булгандыр инде,
Бар, кызым юынып чык.
Мин самовар кайнатырмын
Нуржиян апаны яшеп чык.

Почмакта жырлый самовар
Кумер остэгэн саен
Самовар чэе тэмле шул
Эчтерэ, эчкэн саен.»

Озбаны без юып чыккач
Ялтитеп китэ иде
Идэнгэ жэеп утыргач
Кунеллэр була иде.

Иртэн йортларны себерсэн
Аннан су сибеп чыксан
Май булып ята йорэккэ
Бусаган юып чыксан.

Ике балам, ике кызым
Китте Ташкент ягына.
Телэгэндэ кайталмылар
Алар минем яныма.

Рушаниям, олы кызым
Ник Чистайда калмадын?
Оч ел буе коттем, туздем
Кайтып курэ алмадын.

Икенче кызым, Рузалия
Рэхмэт яусын анарга!
Артык якын тормасада
Ин якыны арада.

Исламия кызым минем
Дин кушкан юлдан бара
Кечкенэдэн тэртип белэн
Тормышны алып бара.

Зэмзэм кызым Самарада
Устерэ ике Малай.
Оч мужикны карарга
Жинел тугелдер алай.

Нурания чыкты кияугэ
Унжиде тулмаган.
Ник ките инде еракка?
Монда насыйп булмаган.

Кечкенэ кызым, Гузэлнен
Бер кыз баласы гына.
Азалиябез балакаем.
Гел авылны сагына.

Оч яшьтэн ук авылда
Уз балам кебек булды.
Инде хэзер кызымада
Унжиде яше тулды.

Миншакирны ойлэндереп
Калдырырга телэдем.
Рэнжетмэде мине улым.
Изге дога телэдем.

Кеченэмминем, топчегем
Ул минем Минсалихым.
Мина иптэш идее улым.
Ул минем сер капчыгым.

10 мая 2008 ел.